Καίρια ερωτήματα προς την Ηγεσία
Απευθύνομαι στην Φυσική και Πολιτική μας ηγεσία σε μια προσπάθεια να μεταφέρω την κραυγή αγωνίας και απόγνωσης, τόσο την δική μου, αλλά πιστεύω και των συναδέλφων μου, διατυπώνοντας συγχρόνως τα εύλογα ερωτήματά μου:
Με όλο τον σεβασμό στους θεσμούς και στα πρόσωπα απευθύνομε πρώτα στον Αρχηγό του Σώματος:
Διαβάζοντας τις δηλώσεις σας στο περιοδικό «Αστυνομική Ανασκόπηση», ξεχώρισα τα εξής: «Γνωρίζετε πολύ καλά πως σ' αυτόν τον αγώνα που δίνουμε, ετούτη την κρίσιμη για τον τόπο και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, δεν περισσεύει κανείς. Δεν χωρούν αντιθέσεις, αντιπαραθέσεις, διαγκωνισμοί και αναχρονιστικές εμμονές σε καταδικασμένα από το χρόνο και τη ζωή στερεότυπα που διασπούν αντί να ενώνουν, που αποκλίνουν αντί να συγκλίνουν, που καταστρέφουν αντί να αναζωογονούν. Αναγκαία προϋπόθεση για την ύπαρξή μας ως χώρα και ως κοινωνία είναι η συνοχή, η ηρεμία, η σύνεση. Αυτόν ακριβώς το ρόλο απαιτούν οι πολίτες από την Ελληνική Αστυνομία. Το ρόλο του εγγυητή της τάξης, της ευνομίας, της διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής».
Συμφωνούμε απόλυτα με αυτές τις θέσεις σας κ. Αρχηγέ. Ζητήσατε στην πρώτη σας επαφή που είχατε ως Αρχηγός στα γραφεία της Π.Ο.ΑΣ.Υ. με το Δ. Σ. αυτής, συνεργασία και μάλιστα ζητήσατε από εμάς τους εκπροσώπους των αστυνομικών, όπως και ο προκάτοχός σας σημερινός Υφυπουργός του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, να βάλουμε πλάτη, κατά το κοινώς λεγόμενο ,για να στηρίξουμε τους συναδέλφους, κυρίως ηθικά σε αυτές τις δύσκολες για όλους μας εποχές, ώστε να κρατηθεί ζωντανός ο Οργανισμός της Ελληνικής Αστυνομίας για να συνεχίσουμε να προσφέρουμε τα μέγιστα στην Ελληνική κοινωνία, αφού είμαστε ο μόνος δημόσιος Οργανισμός και χωρίς αυτό να θεωρηθεί εγωιστικό που δίνουμε καθημερινή μάχη για να κρατηθεί όρθια η κοινωνία και οι συμπολίτες μας.
Πώς όμως κ. Αρχηγέ θα γίνουν όλα αυτά πραγματικότητα αφού μόνον ως θεωρία ακούγονται πολύ καλά, όταν στην πράξη οι αντιθέσεις, οι διαγκωνισμοί, οι αντιπαραθέσεις, οι αναχρονιστικές εμμονές και τα καταδικασμένα πρότυπα ζουν και βασιλεύουν στον εργασιακό μας χώρο; Όταν οι χαμηλόβαθμοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία αστυνομικοί θεωρούν την ηγεσία και την διοίκηση εξ αιτίας των ενεργειών και των πρακτικών τους, ως ταξικούς αντιπάλους;
Πώς θα εξαφανιστούν τα στερεότυπα που διασπούν αντί να ενώνουν όταν η «καθεστηκυία τάξη» της Κατεχάκη διαχρονικά και παρά τις προσπάθειες του παρελθόντος για αλλαγή νοοτροπιών, ως σύγχρονη Λερναία Ύδρα καταφέρνει πάντα και επιζεί εξακολουθώντας να καταστρέφει ό,τι θετικό πάει να γίνει, εμποτίζοντας δυστυχώς και νέους αξιωματικούς με τέτοιες καθεστηκυίες νοοτροπίες;
Πώς ζητάτε κ. Αρχηγέ να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων όταν όλη αυτή η πίεση πέφτει στις πλάτες του χαμηλόβαθμου κυρίως αστυνομικού προσωπικού και φυσικά με τη διοίκηση να μην κάνει σχεδόν ποτέ λάθος (αλάθητο του Πάπα), μη παίρνοντας πρωτοβουλίες, αποποιούμενη τις ευθύνες της από τα πιο ελάσσονα ως τα πιο μείζονα προβλήματα, μεταφέροντας αυτές στους χαμηλόβαθμους;
Πώς θα υπάρχει σύγκλιση μεταξύ Ηγεσίας και χαμηλόβαθμων όταν καθημερινά η Ηγεσία καταστρατηγεί τα εργασιακά δικαιώματα των Αστυνομικών (χρόνος εργασίας, άσκοπες μετακινήσεις για ήσσονος σημασίας εκδηλώσεις κλπ);
-Εφαρμόζεται κ. Αρχηγέ έστω και κατ' ελάχιστο το Π. Δ. για την υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους εργασίας; Όχι βεβαίως, και το γνωρίζετε.
Γιατί κ. Αρχηγέ μέχρι σήμερα δεν έχει αναληφθεί πρωτοβουλία από την Φυσική και Πολιτική Ηγεσία παρά τις κατά καιρούς ανακοινώσεις για την έκδοση εγκυκλίου ώστε η Ελληνική Αστυνομία να απεγκλωβιστεί από τα πάρεργα που της έχουν φορτώσει δεκαετίες τώρα διάφοροι; Γιατί οι Διοικήσεις θα πρέπει να ικανοποιούν κάθε αίτηση – απαίτηση του οποιουδήποτε παράγοντα πολιτικού, της τοπικής αυτοδιοίκησης, δικαστικού, στρατιωτικού, αθλητικού, επιχειρηματικού κλπ, όταν τα αντικείμενα για τα οποία καλούνται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους οι αστυνομικοί δεν προβλέπονται από τους κανονισμούς και τους νόμους;
Πόσες παραδοχές πρέπει να περιμένουμε ακόμη για να κινηθεί η διαδικασία αναγνώρισης του επαγγέλματός μας ως επικίνδυνου και ανθυγιεινού; Είναι κοινώς παραδεκτό και έχει χαρακτηριστεί από τα πιο επικίνδυνα, στρεσογόνα και επιβλαβή για τον ανθρώπινο οργανισμό επαγγέλματα;
Γιατί δεν ενημερώνεται το προσωπικό ξεκάθαρα τι ακριβώς συμβαίνει με τα υπομνήματα οδοιπορικών εξόδων παλαιοτέρων ετών; Υπάρχει κίνδυνος παραγραφής και αν ναι ποιος θα αναλάβει το κόστος στις περιπτώσεις που οι συνάδελφοι έχουν λάβει χρήματα από τις πάγιες προκαταβολές των υπηρεσιών; Είναι αλήθεια ότι κάποιοι μεγαλόσχημοι είτε έχουν συνταξιοδοτηθεί είτε όχι, τους έχουν εξοφληθεί τα υπομνήματά τους μέχρι και το έτος 2009, ενώ των «κολλήγων» στοιβάχτηκαν σε αποθήκες;
Κύριε Υπουργέ
Περιμένουμε από σας σε αυτές τις δύσκολες στιγμές να αναλάβετε πρωτοβουλία και να βάλλετε το μαχαίρι στο κόκκαλο, ξεκινώντας από την ουσιαστική μεταρρύθμιση της Ελληνικής Αστυνομίας, ώστε στο μέλλον να πάψουν να υπάρχουν καθεστηκυίες νοοτροπίες και οι σκληρά εργαζόμενοι σε αυτήν αστυνομικοί υπάλληλοι, να νιώσουν ότι κάτι καλό πάει να ξεκινήσει. Να μην υπάρχουν διαγκωνισμοί και αντιπαραθέσεις, αποκλείσεις και διασπάσεις, αλλά συγκλίσεις και ενότητα. Τολμήστε ρήξεις και ανατροπές, για μια εκδημοκρατισμένη σύγχρονη αστυνομία που πρώτα και κύρια όμως θα σέβεται τα στελέχη της, τα ανθρώπινα και εργασιακά τους δικαιώματα με αξιοπρεπείς μισθούς, ώστε και αυτά όσο μπορούν ανεπηρέαστα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην πατρίδα μας και στους συμπολίτες μας.
ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ; ΑΠΟ ΣΑΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ.
Εμείς πάντως όσο αναπνέουμε, δηλώνουμε ότι θα αγωνιζόμαστε να προσφέρουμε τις όσο το δυνατόν καλύτερες υπηρεσίες στην κοινωνία της οποίας είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι. Το έχουμε αποδείξει άλλωστε κατ' επανάληψη και το αποδεικνύουμε και καθημερινά ότι διαθέτουμε και φιλότιμο και διάθεση και υπομονή. Όλα αυτά όμως έχουν και τα ανθρώπινα όριά τους.
